JORIS IVEN - De weg naar Pitchipoi

Joris Iven (1954, Diepenbeek) behoort tot die dichters die aanvankelijk weinig opvallen maar gestaag beter worden en met rijp werk alsnog indruk maken. De verzonnen Jiddische naam Pitchipoi in deze vierdelige bundel, voor het eerst opduikend bij geïnterneerde joodse families in Frankrijk tijdens WO II, verwijst naar een denkbeeldige bestemming, soms een werkkamp, soms een Pools ghetto, maar altijd een die gemakkelijker voorstelbaar is dan de wachtende vernietigingskampen. De onzekerheid en verwarring die ermee tot uitdrukking worden gebracht staan voor de gemoedstoestand van de dichter en diens vele vragen na het overlijden van zijn ouders. In een eenvoudige, direct aansprekende taal verwoordt hij primaire gewaarwordingen die iedereen in z’n leven ooit ondergaat. Er schemert ook steeds dreiging doorheen. Ondanks de schijnbare uitzichtloosheid wijst Iven op de troost van literatuur en muziek:


Er is een weg te gaan, en er is geen weg terug.
Wat niet te vatten is, zit in alfabet en notenbalk.


Deze aangrijpende uitgave zou weleens meer mensen kunnen raken dan alleen poëzielezers.



Geschreven in opdracht van NBD Biblion, februari 2022



www.alberthagenaars.nl


Zie ook:

Frozen Poets - Beelden, graven en andere sporen van dichters

Lange kritieken, gepubliceerd op De Verborgen Hoek

Nederlandstalige gedichten in Indonesische vertaling