zondag 15 mei 2011

MARIA VAN DAALEN - Onder het hart




Goede poĆ«zie dwingt lezen af, vele malen herlezen. Nogal wat dichters proberen zo’n effect te bereiken met allerlei technische trucjes maar vallen door de mand zodra die verklaard kunnen worden. Zelden is er die onbenoembare symbiose van inhoud en vorm, dat evenwicht. In deze tweede bundel van Maria van Daalen is er zo’n balans wel degelijk. Aanvankelijk bewonder je de krachtige toon, de scherpe maar daarom niet minder suggestieve beeldspraak, de eenheid van de thematiek, maar gaandeweg bekruipt het gevoel je, dat je niet alleen maar een lezer bent. Deze fascinerende gewaarwording vindt z’n oorsprong weliswaar in de thematiek (leven, liefde, en dood, beter gezegd: liefde tot in de dood) en in de intelligent gedoseerde motieven (vuur, wapens, bloed, geweld etc.) maar wordt pas echt geĆ«ffectueerd door de grammaticale dissociaties, die als wakken in de taallaag verborgen liggen. Met schijnbaar gemak trekt Van Daalen je in haar archetypisch geladen wereld, in feite die van elk. Deze bundel behoort tot de beste van 1992!


AANRAKING

III

Als hij mij nadert ben ik aanwezig
en zie de leegte die hij me brengt,
een grijs wolfsvel in mijn schoot.

Wat daaruit nooit meer blinkend opstaat
heb ik gegeten toen hij zich neerlegde,
het scherp van een aanraking.

Ik heb je verteld wie ik ben.
ik heb verteld hoe je mij roept als je mij uitspreekt;
elk woord is mijn naam.

Wees mij dan, mijn
ademhaling een andere
die mij stilt.





Recensie: Albert Hagenaars, in opdracht van de NBD.
Fotograaf onbekend.