DAVID LEHMAN - Fantastisch haar

David Lehman (1948, New York) is een literaire duizendpoot. Zo was/is hij o.m. dichter, journalist, schrijfdocent, criticus en tijdschriftredacteur.
De niet veel minder actieve Marcel Vanslembrouck, die eerder poëzie van Charles Tomlinson vertaalde, maakte een keuze uit Lehmans gedichten, 35 stuks (sommige meerdere pagina’s lang), en zette die over in het Nederlands.

De kenmerken van de verzen zijn onder meer een verhalende zegging, een losse vorm, originele wendingen en ironie met vaak een absurdistisch randje. Ze wekken met hun beginregels al bovendien genoeg nieuwsgierigheid op om de hele tekst te doen lezen:



Laten we het letterwisselspel spelen jij gaat van
liefde naar haat in veertien lijnen
of van kus naar fuck een letter per keer.



Helaas zijn de oorspronkelijke versies niet opgenomen, zodat de vertaalkwaliteit niet beoordeeld kan worden. Los daarvan bieden de teksten voldoende leesplezier en daarmee een aardige kennismaking. Achterin staat aanvullende informatie.
Voor de bibliotheek zal een veel royaler overzicht van Lehmans poëzie, dan liefst tweetalig, boeiend zijn.




Geschreven in opdracht van NBD/Biblion, januari 2021



www.alberthagenaars.nl


Zie ook:

Frozen Poets - Beelden, graven en andere sporen van dichters

Lange kritieken, gepubliceerd op De Verborgen Hoek

Nederlandstalige gedichten in Indonesische vertaling

MAARTEN STEENMEIJER - Dit is niet Amerika

Het gebeurt gelukkig niet vaak maar de mij onbekende, hier debuterende Maarten Steenmeijer (º1954) is erin geslaagd alleen negatieve kritiek over zich af te roepen.
Zijn 40 gedichten zijn zowel qua vorm als inhoud een allegaartje. Er is weinig onderlinge binding en erger nog, de teksten blijven wat ze zijn, tekst. Vrijwel nergens biedt Steenmeijer verrassingen en zeker nergens opent hij doorgangen, bereikt hij diepgang. Om een vers in z’n geheel te citeren:



Je bleef nadat je was vertrokken.
Ik moest je dus de oorlog wel verklaren.
Jij wist van niets, zelfs niet dat ik je,
na een jaar of drie, tenslotte toch versloeg.

Mijn zwaar geschut is nu museumstuk, mijn hart een open wond.
Nu jij geen mes meer hebt, staat niets je terugkomst in de weg.



Dit is puberretoriek, ook een debutant onwaardig, laat staan als die in 1954 werd geboren!




Geschreven in opdracht van NBD/Biblion, november 2001



www.alberthagenaars.nl


Zie ook:

Frozen Poets - Beelden, graven en andere sporen van dichters

Lange kritieken, gepubliceerd op De Verborgen Hoek

Nederlandstalige gedichten in Indonesische vertaling