T..S. ELIOT - Vier kwartetten

Vergeleken met de vertaling van dit hoogtepunt uit de poëzie van T.S. Eliot (1888-1965) door Herman Servotte uit 1983 is deze omzetting door Paul Claes soepeler en lexicaal vindingrijker. Daar staat tegenover dat de regelnummering minder duidelijk (bijna in de vouw) is aangegeven. Beide edities zijn tweetalig en kennen inleiding en annotaties; de recente uitgave profiteert van de laatste onderzoeksresultaten.
Hoewel de 4 gedichten (met elk 5 onderdelen van resp. 175, 209, 233 en 259 versregels) een plaatsaanduiding als titel hebben, zijn het geen beschrijvingen van oorden maar uitgangspunten voor beschouwingen over verschillende themavelden. Die richten zich met name op de levenscyclus en de dood. Eliot verbond ieder deel met één van de elementen lucht, aarde, water en vuur. Zijn taalgebruik is niet moeilijk maar de verwevenheid van motieven en verwijzingen naar o.a. mythen en geloven maken dat de lezer nooit uitgelezen, uitgepeinsd, zal raken.
Mede dankzij deze gedichten ontving hij in 1948 de Nobelprijs voor literatuur. Dit klassieke werk heeft niks aan belang ingeboet. Aanbevolen!




Geschreven in opdracht van NBD Biblion, juni 2022



www.alberthagenaars.nl


Zie ook:

Frozen Poets - Beelden, graven en andere sporen van dichters

Lange kritieken, gepubliceerd op De Verborgen Hoek

Nederlandstalige gedichten in Indonesische vertaling

HANS TENTIJE - Waarvandaan

In het verhalende kamp van de poëzie bereiken weinigen qua zegging en sfeer zo’n indringendheid als Hans Tentije (1944). Om z’n beelden, minutieus verpakt in vervoerend meanderende zinnen, alle kracht bij te zetten, spelen details een grote rol. Bij hem geen “zolen” maar “spekzolen”, geen “betegelde gangen” maar “granieten, vuilgeel betegelde gangen” enz. Voor de adjectieven is het feest! Soms schiet hij door: “de herfstige wingerd” gevolgd door “kleurt rood” en ook “verwilderde boomgaard’ plus “afgewaaide takken”. Daar staat tegenover dat hij de lezer weet mee te slepen in de werelden die hem fascineren, zoals Praag, waar hij een hele afdeling aan wijdt. Het gaat hem dan eerder om een plaats van samengebalde verwijzingen en herinneringen dan een waarneembaar oord, al is ook zijn blik verrassend scherp. Steeds is er aandacht voor de tijd; niet lineair maar cyclisch (wat de relatie met eerder werk versterkt) en grillig. Overal staan memorabele uitspraken:


Ik zal me een panorama herinneren
waar de verbeelding het van wint

in vogelvlucht.



Dit zijn eenvoudig overkomende gedichten die blijven intrigeren!




Geschreven in opdracht van NBD Biblion, mei 2022



www.alberthagenaars.nl


Zie ook:

Frozen Poets - Beelden, graven en andere sporen van dichters

Lange kritieken, gepubliceerd op De Verborgen Hoek

Nederlandstalige gedichten in Indonesische vertaling