HANS PLOMP - Karma sutra

Hans Plomp (Amsterdam, º1944) wijst graag op zijn decennia lang ontwikkelde imago, een opvallende mix van restjes jaren ’60 (o.a. Provo, krakersavonturen, drugservaringen en India-reizen), maar is terecht altijd en overal onderzoeker van de kracht van de verbeelding, van andere werelden. Een manifestatie als dichter is dan haast onvermijdelijk.

Zijn thema’s zijn meestal liefde en dood plus in dit geval ook androgynie. Plomp doet daar soms originele uitspraken over. Merkwaardig is echter dat hij in deze teksten juist aan de buitenkant blijft, zich in de veiligheid van de direct begrijpelijke mededeling verschanst. Vermoedelijk is dat te wijten aan de onderrichter, spiritueel of niet, die hij altijd heeft willen blijven (hij was leraar Nederlands). Dat is fijn voor de gemiddelde lezer maar het gaat ten koste van verdieping in de taal zelf. Je zou eerder poëtische queesten verwachten als die van Rimbaud of Celan. Wat een gemiste kans dus bij zulke uitdagende uitgangspunten!

Deze uitgave, niet volledig nieuw, wil zich richten op Plomps hoofdthema, de essentie van de liefde als bron van energie en leven (zie titel). De dichter weet daar allerlei boeiends over te melden maar doet dat kortom helaas in een poëtische vorm in plaats van in werkelijke poëzie!




Geschreven in opdracht van NBD/Biblion, januari 2007



www.alberthagenaars.nl


Zie ook:

Frozen Poets - Beelden, graven en andere sporen van dichters

Lange kritieken, gepubliceerd op De Verborgen Hoek

Nederlandstalige gedichten in Indonesische vertaling