HUBERT VAN HERREWEGHEN - De Bulleman & De Vogels

Het zal je maar gegeven zijn: niet alleen 95 worden maar ook nog eens gedichten schrijven die speelser zijn dan het werk van veel collega's van jongere generaties en bovendien tot je beste eigen resultaten behoren. Het is Hubert van Herreweghen (1920, Pamel) gegund. Al op een moment dat de meesten met pensioen gaan, zette hij nog een tandje bij.

Enerzijds loopt zijn taalspel vaak uit in puur experiment, anderzijds wordt hij terecht gezien als een schatbewaarder en doorgever. Ook in deze zevendelige bundel zijn de twee tendensen, die soms aan Gezelles werkwijze doen denken, duidelijk zichtbaar. De inzet bijvoorbeeld van archaïsche woorden zullen op veel lezers, zeker in het noorden van het taalgebied, als neologismen overkomen: bulleman, glariën, hinnebezen, bijzen en hamei. Behalve op talige aspecten richt de dichter zich op de raadsels van het leven: het ongrijpbare geluk dat je toch bijblijft, de natuur, vriendschap en, onvermijdelijk, de dood.

Deze late teksten zijn zo soepel en dartel geschreven, hun inzichten zo origineel weergegeven, dat een bestelling haast een voorrecht is.



Geschreven in opdracht van NBD/Biblion, juni 2015
Uitgeverij P, Leuven


www.alberthagenaars.nl