Hans van de Waarsenburg (º1943, Helmond), een van de bestendige waarden in onze poëzie, publiceerde al veel bundels. Steeds duidelijker tekenen zich daarin nu globaal drie fases af. In de rebelse aanloopjaren kreeg de taalbehandeling niet altijd evenveel aandacht als de boodschap, wat later gecompenseerd werd door werk dat sterk reflecterend van aard was. ‘Waar de wegen waren’, dat uit 7 korte afdelingen en vormvaste strofen bestaat, onderstreept niet alleen met deze meerduidige titel dat de dichter een nieuwe vitale periode beleeft, waarin vooral plezier aan bod komt. Dat geldt zowel voor de inhoud (het leven moet opwegen tegen de dood, hier aanwezig met diverse in memoriams) als voor de joyeuze en mede daarom ook meeslepende omgang met de taal (representatief is een opdracht aan Seamus Heaney, wiens zegging soms hoorbaar is). Zeker lexicaal kan er gesmuld worden, zonder dat dit aan de onderliggende ideeën en bedoelingen afbreuk doet. Conclusie: rijp werk in een oeuvre dat steeds meer bestudering verdient!
Recensie: Albert Hagenaars
www.alberthagenaars.nl
Uitgeverij: Wereldbibliotheek, 2004
Geen opmerkingen:
Een reactie posten