DICHTERS OVER HOOGBEGAAFDHEID

Ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van IHBV (Instituut Hoogbegaafdheid Volwassenen) verscheen deze keuze van 50 gedichten van mensen die aan criteria van hoogbegaafdheid voldoen of er een band mee hebben. Het is de eerste keer dat dit onderwerp in onze poëzie aan bod komt en daarmee een uitstekend initiatief.

De bijdragen staan tussen de informatieve inleiding en zgn. Reflecties, o.a. andersoortige reacties op de oproep, een evaluatie en een themagerichte tabel. Hoe boeiend het uitgangspunt ook is, lettend op alleen de gedichten mag worden vastgesteld dat de gemiddelde kwaliteit laag is, de meeste teksten te verhalend zijn gebleven, nauwelijks stilistische verrassingen bieden.

Tot de beste behoort:



Toen mijn moeder de aarde een cirkel schonk
maar de aarde me zei
een driehoek te zijn.



Ook deze haiku van mag er wezen:



woordenworsteling
een letter verliest zijn greep
krabbelt op en neer.



Het ligt voor de hand dat verwondering en vervreemding een grote rol spelen. Dit boek met 5 delen is zeker van belang maar helaas niet op de eerste plaats vanwege de literaire waarde.





Geschreven in opdracht van NBD/Biblion, april 2021



www.alberthagenaars.nl


Zie ook:

Frozen Poets - Beelden, graven en andere sporen van dichters

Lange kritieken, gepubliceerd op De Verborgen Hoek

Nederlandstalige gedichten in Indonesische vertaling

GILLES BOEUF - In het groene licht

Gilles Boeuf debuteerde als Jill Boeuf drie jaar geleden met sprookjesachtige gedichten die hun kracht ontleenden aan vervreemdingseffecten. De dichter zet die lijn voort maar zonder de archetypische motieven van toen. In plaats daarvan vormt de waarneming van de dagelijkse realiteit (m.n. landschap en natuur) de uitvalsbasis. De verschuivingen in het beleven van deze werkelijkheid zorgen nog steeds voor de beste momenten, doen dan in de verte aan het werk van Toon Tellegen denken, zij het op een lager niveau. In feite is zelfs Boeufs debuut boeiender dan dit nieuwe materiaal, dat zich nadrukkelijk conformeert aan de grootste gemene deler in de traditionele Hollandse poëzie. Positief is het streven om met een simpele zegging de schijnbare eenduidigheid open te vouwen.

Boeuf heeft zuiverheid genoeg, wat nog ontbreekt is die ene stap verder, voorbij het zien, het vastleggen zoals in:



de zon glijdt over het strand

grijze zee in het licht
de ekster op de struik
in het licht

het grote schip vaart langs



Wat is de zin van zo’n opsomming en nog zoveel andere?





Geschreven in opdracht van NBD/Biblion, september 2002



www.alberthagenaars.nl


Zie ook:

Frozen Poets - Beelden, graven en andere sporen van dichters

Lange kritieken, gepubliceerd op De Verborgen Hoek

Nederlandstalige gedichten in Indonesische vertaling