JACK SPICER - Citroenen, gedichten en zeewier

Hoewel de Amerikaanse dichter Jack Spicer in 1965 al op 40-jarige leeftijd overleed, groeit de interesse voor zijn werk nog steeds, ook internationaal. In het NL taalgebied verschenen vanaf 1982 af en toe vertaalde teksten in bladen.

Dit eerste overzicht in boekvorm in onze taal bestaat uit 6 zgn. brieven (gericht aan de in 1936 vermoorde auteur F.G. Lorca), 1 los gedicht en 8 reeksen verzen, gekozen, vertaald en van een nawoord voorzien door Jan H. Mysjkin. Helaas ontbreken de originele versies ter vergelijking. Alleen de vertaling volstaat echter om kennis te nemen van de originele poëtische inzichten van Spicer; zijn toch al samengeperste teksten gaan hier namelijk uitgebreid op in.

Theorie en praktijk lopen steeds door elkaar, saaie regels zijn vrijwel nergens te bekennen. Een kenmerkend citaat inclusief tegenstelling:


Niemand luistert naar poëzie. De oceaan
Is er niet om naar te luisteren. Een druppel
Of een watergolf. Het betekent
Niets.


Het werk is zowel doordacht als associatief en mede daarom moeilijk maar voor poëziekenners is dit wel degelijk een uitgave van belang!




Geschreven in opdracht van NBD/Biblion, november 2018


Zie ook:
Frozen Poets - Beelden, graven en andere sporen van dichters

Lange kritieken, gepubliceerd op De Verborgen Hoek

Nederlandstalige gedichten in Indonesische vertaling

www.alberthagenaars.nl

PETER GHYSSAERT - Laiwarikon

Zowel de titel van deze bundel van Peter Ghyssaert (1966, Wilrijk) als de omslagfoto verwijst naar de leeuwerik, een zangvogel bij uitstek. En zingen doet de dichter, die niet toevallig ook actief is als musicus. Zijn zinnen, nu eens lang dan weer kort, pralen met een natuurlijk overkomend ritme en nemen soms, zoals in de titelreeks, hun toevlucht tot proza. Het thema van geluk is daarbij een bindend element. Op drie plaatsen in het boek staat in vette hoofdletters aangegeven: “GELÚK BEGÓN”.

Leeuweriken leven vooral in open terrein. Zo ook deze dichter. Geen onderwerp is hem te veraf of buitenissig en qua stijl bereikt hij een grote hoogte. Veel beelden zijn origineel en indringend:



Horden dode dichters
zijn achter het behang geplakt
als dikke zwarte torren;
daar is hun migratie
gestolde stroom.



Let op de sonore klankkleur van dit fragment.

Veel leeuweriken tenslotte zijn trekvogels. Ghyssaert voert ons mee naar o.a. Venetië, Konstantinopel, Roemenië, Turkmenistan en zelfs Nirwana.

Dit alles resulteert in een rijkelijk gevarieerd boek, geschikt om vaak herlezen te worden!



Geschreven in opdracht van NBD/Biblion, oktober 2018


Zie ook:
Frozen Poets - Beelden, graven en andere sporen van dichters

Lange kritieken, gepubliceerd op De Verborgen Hoek

Nederlandstalige gedichten in Indonesische vertaling

www.alberthagenaars.nl