Debutante Petra Else Jekel (º1989, Arnhem) doet een ambitieuze poging zich meteen op de poëziekaart te zetten. Letterlijk ook want ze hanteert in ‘Oer’ (symbolisch geladen titel, met opdracht voor moeder en grootmoeder maar er wordt ook verwezen naar de rivier de Our) een geometrie van stippellijnen met minuscule, nog net leesbare verwijzingen naar delen van gedichten die over het boekje verspreid zijn. Deze zijn ook vindbaar door overeenkomende kenmerken van het lettertype als vet, cursief e.d. Bovendien zet zij in de 1e helft een zgn. hoogtelijn in, bestaande uit één lange, bovenaan over meerdere pagina’s doorlopende regel en een dito dieptelijn voor de 2e helft onderaan. Veel gedichten kunnen traditioneel gelezen worden maar dan zie je nog wel de lijnen. Het nadeel daarvan valt gemakkelijk te raden.
Tussendoor staan ook nog korte bijdragen zoals:
schrijf een gedicht als huwelijkscadeau
vragen zijn dichtersvrienden
waar ik nog nooit zo zeer geen bruid was
sta ik aan zijn feestelijk graf.
Jekels thematiek geldt de relatie tussen man en vrouw, afkomst en identiteit, mens en omgeving. Haar zegging is eerder verhalend, de beeldspraak sterk lichamelijk gebonden. Resumerend: een bundel met een opmerkelijke compositie zonder meerwaarde voor de gedichten op zich, die veelal wel beter zijn dan die van de gemiddelde debutant.
Geschreven in opdracht van NBD/Biblion, juli 2010.
Uitgeverij: Passage
www.alberthagenaars.nl
