DUITSE POEZIE - De blauwe bloem

Voor wie met de Duitstalige poëzie kennis wil maken is deze anthologie van pakweg de bekendste verzen een prima boek. Paul Claes, vertaler en samensteller, presenteert gedichten van 75 dichters, wier werk de 12e eeuw tot de 21e bestrijkt. Zijn inleiding, opvallend kort maar toereikend, belicht de belangrijkste invloeden en constanten: de muziek, het volkse karakter, de romantische inslag en de natuur. Van de meeste auteurs koos hij één vers, van Rilke met vijf de meeste, de overige zitten daartussen. De titel verwijst naar Novalis’ symbool van niet aflatend verlangen. Achterin staan biografische schetsen, variërend van slechts twee regels (Carossa) tot een hele pagina (Goethe). Claes heeft het over een “eigen canon” maar volgt in grote lijnen de algemene. Verrassend is wel zijn keuze voor een paar minimaal verwoorde bijdragen zoals onderstaand aforisme van Ernst Jandl:



natuurlijk
kunnen gedichten langer zijn
dan dit



De geringe omvang van de uitgave wordt gecompenseerd door de hoge kwaliteit van de vertalingen. Voor kenners is vooral die van belang, voor anderen rammelen er heel wat meer sleutels.





Geschreven in opdracht van NBD Biblion, april 2024



www.alberthagenaars.nl


Zie ook:

Frozen Poets - Beelden, graven en andere sporen van dichters

Lange kritieken, gepubliceerd op De Verborgen Hoek

Nederlandstalige gedichten in Indonesische vertaling