HANS CIEREMANS - Parels in de mist

Steeds meer mensen, zowel patiënten als hun omgeving, krijgen te maken met dementie. Hans Cieremans (1949) schreef er vanuit zijn lange werkervaring op dit gebied een boek over dat op twee genres leunt. Op de rechtse pagina’s staan strofisch gevormde en meestal lange verzen, op die links ervan zien we o.a. feitelijke informatie, een toelichting op de betreffende tekst, een reflectie of herinnering. Dat levert een zinvolle dialoog op.
De verzen zijn echter eerder verhaaltjes dan poëzie; kennen bijvoorbeeld nauwelijks klankenspel (op eindrijmen na) en beeldspraak. Wel zijn ze zo eenvoudig dat werkelijk iedereen ze kan bevatten, wat uiteraard de bedoeling is.

Cieremans bevestigt meer dan dat hij weet te verrassen:



Moeder is nu niet mijn moeder
want die rol is ze kwijt.
En naarmate de tijd voortschrijdt
verliest zij identiteit.



Wat meer gewicht in de schaal legt is de boodschap van hoop, niet op genezing, want die bestaat niet, maar op de kans om (zie titel) intensiever wordende en zelfs onvermoede positieve waarden in het transformatieproces tussen de betrokkenen te beleven!




Geschreven in opdracht van NBD Biblion, maart 2022



www.alberthagenaars.nl


Zie ook:

Frozen Poets - Beelden, graven en andere sporen van dichters

Lange kritieken, gepubliceerd op De Verborgen Hoek

Nederlandstalige gedichten in Indonesische vertaling