HANS WARREN - Grafschrift

Een heuse verrassing voor de fans van de op Zuid-Beveland geboren en overleden Hans Warren (1921-2001); 70 jaar na ontstaan verscheen alsnog diens uit 8 sonnetten bestaande reeks ‘Grafkrans’, geschreven na een bezoek aan de laatste rustplaats van z’n ma.
Het boekje met deze uiteindelijk verloochende poëzie is een relevante aanvulling op de ‘Verzamelde gedichten’ (2002), niet in het minst omdat kenner Mario Molegraaf er een boeiend nawoord bij schreef, inclusief niet eerder gepubliceerde regels uit ‘Geheim dagboek’, de omvangrijke selectie autobiografisch materiaal waarmee Warren ook bij het grote publiek bekend werd. Bovendien maakt Molegraaf aannemelijk waarom de in eenvoudige verteltoon gehouden verzen als een schakelmoment mogen worden beschouwd. Ze wisselen van kwaliteit, kennen naast voorspelbare ook originele fragmenten te vinden, én ontroerende:



Maar in het donker sta ik stil en luister.
Ik strek mijn handen naar een lege stoel,
bang je te raken.



Voor de meeste bibliotheken kan de omvang te bescheiden zijn maar zeker die in Zeeland zouden de uitgave moeten bestellen.





Geschreven in opdracht van NBD/Biblion, juli 2021



www.alberthagenaars.nl


Zie ook:

Frozen Poets - Beelden, graven en andere sporen van dichters

Lange kritieken, gepubliceerd op De Verborgen Hoek

Nederlandstalige gedichten in Indonesische vertaling





.