JAN KLEEFSTRA - Raafverwantschap

Net als bij ‘Melk druppen’ (2014), weet Jan Kleefstra al meteen met een uit twee elementen bestaande titel raadsels op te roepen. Of je wilt of niet, je denkt na over mogelijke verbanden. Dat die allesbehalve causaal of anderszins logisch zijn bewijzen de gedichten. Toch suggereren de woorden en beelden een haast vanzelfsprekende samenhang. Kleefstra laat het verhalende element dus niet los maar roept er een parallelle wereld mee op. De meest eenvoudige uitspraken prikkelen de fantasie. Wat te zeggen bijvoorbeeld van:


Wind waait niet meer als vroeger

ook niet als ze regen draagt

zich langs de paden begeeft
naar het ven van de kleine duiker.


In de verte doen dit soort regels denken aan werk van Toon Tellegen en Hans Faverey. Beelden van landschappen en observaties van de elementen verenigen zich tot een zelfstandig universum dat intiem en vertrouwd overkomt maar ook aan alle kanten openheid uitstraalt.
Deze bijzondere poëzie is gemakkelijk te lezen maar moeilijk te duiden, al hangt de werking gelukkig niet van het laatste af.

Lucien Tinga maakte de goed passende tekeningen.




Geschreven in opdracht van NBD/Biblion, oktober 2015



Zie ook:
Frozen Poets - Beelden, graven en andere sporen van dichters

Lange kritieken, gepubliceerd op De Verborgen Hoek

Nederlandstalige gedichten in Indonesische vertaling

www.alberthagenaars.nl