MAARTJE SMITS - Hoe ik een bos begon in mijn badkamer

De tweede bundel van Maartje Smits (1986, Soest), die zich op haar site als ‘schrijvend detective’ afficheert, gaat over het belang van de natuur en het streven naar duurzaamheid maar tegelijk ook alle gekte eromheen, politiek geladen of niet. Om het vegetatieve karakter van het onderwerp te benadrukken laat Smits -ze studeerde niet voor niets Beeld & Taal en Design- haar taalgebruik welig tieren. De bundel krioelt van de originele samenstellingen, afleidingen en andere neologismen als ‘ontsnipperen’, ‘klikgeil’ en ‘logodieren’, evenals elkaar afstotende en aantrekkende zinnen, vaak in één lange sliert. Toch draait ze ook voor een schema tussendoor haar hand niet om. En soms gebruikt ze flarden Duits en Engels.

Een kenmerkend citaat is:


magische zonsopkomst in zuurstokroze
wake-uplights duwen een loop tropische vogels
door de wax in mijn oren.


De uitgave bevat ook indringende en goed passende foto’s, de meeste van haarzelf. Het onontkoombare resultaat is een kleurrijke en hoogst actuele poëtica die dankzij de nodige ironie een overtuigende balans vindt tussen ernst en vermaak.



Geschreven in opdracht van NBD/Biblion, juni 2017



Zie ook:
Frozen Poets - Beelden, graven en andere sporen van dichters

Lange kritieken, gepubliceerd op De Verborgen Hoek

Nederlandstalige gedichten in Indonesische vertaling

www.alberthagenaars.nl