PAUL DEMETS - De schaamsoort

Paul Demets (1966, Olsene) weefde een poëtisch netwerk in de vorm van brieven aan Guido Gezelle, waarin hij citaten uit diens werk opnam, en hing zijn web op aan de zeven hoofdzonden, die tevens de volgorde bepalen. Het gaat om o.a. superbia (hoogmoed), luxuria (lust) en avaritia (hebzucht). Deze thema’s, elk versterkt door een motto, verwerkte hij in processen en gebeurtenissen als klimaatverandering, de snel veranderende perceptie van gender en de beruchte ontgroening van Sanda Dia. Hij vervlocht er bovendien persoonlijke herinneringen door. De titel (een term van vogelaars) verwijst naar grillen in het waarnemen én de schaamte die de mens moet ervaren vanwege zijn misbruik van natuurlijke bronnen. Demets gebruikt doorgaans een vooral verhalende en daardoor niet te moeilijke toon. De beeldspraak verleent er opnieuw een welkome scherpte aan:



Vochtig makend met mond en tong
praatte hij haar om. Een god
opklimmend langs haar rug.



Vanwege de ingenieuze compositie, actuele onderwerpen, eenvoudig overkomende zegging en krachtig idioom zal een bestelling geen vergissing zijn.




Geschreven in opdracht van NBD Biblion, november 2024



www.alberthagenaars.nl


Zie ook:

Frozen Poets - Beelden, graven en andere sporen van dichters

Lange kritieken, gepubliceerd op De Verborgen Hoek

Nederlandstalige gedichten in Indonesische vertaling