ROLAND JOORIS - Gekras

Het is terecht dat het werk van Roland Jooris (Wetteren, º1936) nu in ons land wordt uitgegeven. Hij is in Vlaanderen bekend vanwege z’n uiterst karige zegging en niet minder zuinige beeldspraak, beide instrument voor de operatie-achtige processen waarmee hij naar het wezen der dingen speurt.


ZELFPORTRET

Wat ongeschonden
in hem huist
het is geen zuiverheid

het is geen kind
dat met nog stompe letters
schrijft

het is een blik
die rauw en ongenadig
kijkt

het is wat tegenstrijdig
hem ontwricht
en dwingt

het is weerbarstigheid



‘Gekras’, bestaande uit 6 korte afdelingen, wijkt inhoudelijk nauwelijks af van vorige bundels. Er is opnieuw aandacht voor o.a. de dagelijkse omgeving (in het bijzonder de van mensen ontdane ruimte), beeldende kunst (ditmaal Mondriaan en Bonnard), muziek (Satie, wiens stukken zo verwant zijn aan Jooris’ taal) en de taal zelf als arbeidsmateriaal.

Hoewel deze gedichten getuigen van verdere rijping is ‘Gekras’ daarom eerder een bevestiging van Jooris’ mogelijkheden en positie dan een belangrijke nieuwe stap. Logischer was geweest deze officiële introductie in Nederland te begeleiden met een ruim overzicht van ouder werk (plus eventueel nieuwe verzen) dan met dit dunne uitgaafje van 26 teksten, hoe goed ook. Jooris verdient dat evenzeer als de Nederlandse lezer!



Geschreven in opdracht van NBD/Biblion, februari 2001.



www.alberthagenaars.nl


Zie ook:

Frozen Poets - Beelden, graven en andere sporen van dichters

Lange kritieken, gepubliceerd op De Verborgen Hoek

Nederlandstalige gedichten in Indonesische vertaling